bir ülke modeli olarak İstanbul

istanbulda devletin sanatın sporun akademinin ticaretin turizmin finansın ve sanayinin üretimin kompozisyonu bir ülke modeli için en ideal kompozisyon olarak görülebilir. hem türkiyenin demografik olarak bütünün kapsaması hem kültür hem medeniyet açısından her türlü imkanı içinde barındırdığını da söylemek kolay. bu haliyle tam bir yaşam alanı.

işte türkiye ve dünya için model olabilecek bu bütünlük bir şehrin en ideal hali olarak karşımıza çıkmakta.

devletin İstanbulda görünürlüğü sınırlı olmakla birlikte hem belediye hem emniyet hem adalet kendi yerini şehrin içinde almış halde.

sanatın ise yüzyıllardır merkezi ve müzik sinema dizi televizyon şiir edebiyat sanatın her kolunda bir ilham kaynağı.

akademinin ise şehrin içinde aldığı yer her platformda televizyonlar dahil kendine yer bulmakta. ayrıca diğer alanlarda olduğu gibi üniversiteler dünyaya açık dünyada olan bitene yakin ve daha özgür bir yaklaşıma sahip.

ticaret ise istanbulun temel dinamiklerinden. anadolunun her yerinden tüccarın bulunduğu bir alışveriş ihracat ithalat pazarı. bunun şehre kazandırdığı vizyon ise çok verimli ve diğer alanları beslemekte.

finans ise borsa istanbul gibi bir yatırım ağıyla yine üretimi ve ticareti destekler konumda.

sanayi ise şehrin dışında kalsada bilecik izmit kırklareli gibi yakın beldelerin desteğiyle marmara bölgesini kapsamakta. bunun ise yine dinamizm sağladığını söylemeye gerek yok.

kültür ve turizm ise hem dünyaya hem anadoluya açık bir karaktere sahip.

medeniyetin ise hem tarihi yarımada hem taksim beyoğlu beşiktaş üsküdar hattında bir dünya özeti denebilir. bu kozmopolit yapını ise coğrafi güzelliklerle birleşmesi model olma konusunda istanbulu birinci sıraya çıkarmakta.

en kayda değer nokta ise şehrin bütününde yer alan unsurların hiçbirinin aşırı bir statüye savrulmadan kendi makul yerinde işlev görmesidir. bu istanbulu yaşanılası bir yer haline getirmekte ve ülke modeli olabileceğini göstermekte..