deliliğe methiyeler düzmek

bunu sözle yapanların bulunması biraz edebiyat felsefe diyarında konuşulması elbet entellektüel yararlar sağlayabilir ancak hayatta fiilen deliliği tercih etmenin sonuçları ne birey ne aile ne toplum ne devlet düzeyinde yararlı denemez.

en başta fiilen deliliği tercih etmenin ne demeye geldiğini anlamak işin öyle romantik olmadığını görmeye yetecektir.

akıl evvela sorumluluk demek, işin şekli yanları dışında mahiyetine işaret etmesi, düşünmeyi ve anlamayı sağlaması bakımından ise insana en çok şeref katan şeylerden.

delilik ise sorumsuzluk demek. bilinçli deliliğin yani bir tercih olarak delilik ise ahlaksızlık barındırmakta.

bilinçli delilikte görülen en ağır tahribat ise insanın konuştukları, yaptıkları hakkında sorumluluk hissetmemesi anlamına gelmekte.

bu haliyle bilinçli delilerin bindiği dalı kesmesi, aynı gemide geminin dibini delmeye çalışması, son derece cüretkar olması, hiçbir temeli olmaksızın iddialarda bulunması, olan biten hakkında düşünmemesi kendiliğinden gerçekleşen gayri insani olgular.

aklı devre dışı bırakanın öğrenememesi dolayısıyle tecrübesi bulunmaması, ezberindekiler dışında bir şey bilmemesi, işi salt şekilden görüntüden ibaret sayması, kainatta olan biteni oyun sayması, yaptıklarının sonuçlarını düşünmemesi içten bile değil.

kalkıp bu duruma methiyeler düzmek ise işin çığrından çıktığı tam delirme hali denebilir. bu durumda tıbbi müdahale gerekmekte ama toplum uzun süre bu gayri insani hali tolere ettiyse ve bu genel hakim durum olmuşsa yapılacak en iyi şey kendi haline bırakmak denebilir. zira bu tolerasyon deliliği akıllılık olarakta yutturmuş ise verilecek mücadele tıbbi de olmaktan öte ahlaki bir mücadeledir.