"herkes" adında biri
toplumun insan için rehber olamayacağı tarihin değişik dönemlerinde ortaya çıkan cahiliye, ortaçağ gibi dönemlerde belirgin şekilde diğer dönemlerde ise bariz bir gerçek olarak ortadadır. her çağda toplumun bir aygıt olarak ahlakı adaleti hoşgörü ve merhameti savunduğu görülmemiştir. aksine kendine has ahlakı, acımasızlığı, zulmü vahşi biçimde işleten bir "aygıt" olarak ortadadır.
İslamda ise bize "insanların çoğu" olarak bildirilen bu mefumun rehber kabul edilmesi "herkes" adında birinin önder kabul edildiğini göstermektedir. bu muğlak "herkes" mefumu tüm ahlaksızlıkları, acımasızlıkları ve yoldan çıkmışlığın meşruiyetinde ana kaynak halinde kullanılmakta.
çoğumuzun tabi ki Peygamberlerin yüklendiği düzeyde bir yükü sırtlamamız mümkün sayılmaz ve topluma hakim anlayışın karşısına dikilmemiz mümkün olmayabilir. ama bunu buğz bile etmeksizin kabullenmek hatta savunmak vicdan azabından her seferinde "herkes öyle" diyerek kaçmak sorumsuzluk örneği denebilir.
toplum yani "insanların çoğu" rehber olma niteliğine haiz hiçbir zaman olmamış ve kıyamete kadar da olmayacaktır. bunun karşısında makul, adaletli ve ahlaklı kalmak ise insan kalmak adına vereceğimiz şerefli bir mücadele..
modern zamanlarda da toplum bir aygıt halinde sistematik şiddetli ince ve sanatlı şekilde anlayışını yürütmüş yürütmekte..günlük hayatın zerrelerine dek zorbalığın işlendiği bu "eser" azınlıkta kalmış iyilerin üzerine her fırsatta yürümekte..bu aygıtın modern tüm imkanları da zulmüne kattığı düşünülürse işin ciddiyeti ortaya çıkmakta..
postmodern zamanların ise bu modern yapıyı iyice inceltip işe psikolojik imkanları da kattığı söylenebilir. ahlaki cürümler psikolojik şiddet post modern toplumun uzmanlık alanı..terörü tahrik ve provakasyonu toplumun her katmanına yaymış bir anlayışın terör sorunu ile uğraşıyor olması şaşırtıcı sayılmaz.
işte son gelinen noktada "herkes" adında birinin ahlaki anlayışı, dini yorumları ve toplumsal sistemi içinden çıkılmaz görünen sorunlarla dolu ve yaşanmaz denebilecek bir dünya ortaya çıkarmış bulunmakta.
buna karşı durmak ise ancak buğz etmek ve sabırla mümkün görünmekte.
İslamda ise bize "insanların çoğu" olarak bildirilen bu mefumun rehber kabul edilmesi "herkes" adında birinin önder kabul edildiğini göstermektedir. bu muğlak "herkes" mefumu tüm ahlaksızlıkları, acımasızlıkları ve yoldan çıkmışlığın meşruiyetinde ana kaynak halinde kullanılmakta.
çoğumuzun tabi ki Peygamberlerin yüklendiği düzeyde bir yükü sırtlamamız mümkün sayılmaz ve topluma hakim anlayışın karşısına dikilmemiz mümkün olmayabilir. ama bunu buğz bile etmeksizin kabullenmek hatta savunmak vicdan azabından her seferinde "herkes öyle" diyerek kaçmak sorumsuzluk örneği denebilir.
toplum yani "insanların çoğu" rehber olma niteliğine haiz hiçbir zaman olmamış ve kıyamete kadar da olmayacaktır. bunun karşısında makul, adaletli ve ahlaklı kalmak ise insan kalmak adına vereceğimiz şerefli bir mücadele..
modern zamanlarda da toplum bir aygıt halinde sistematik şiddetli ince ve sanatlı şekilde anlayışını yürütmüş yürütmekte..günlük hayatın zerrelerine dek zorbalığın işlendiği bu "eser" azınlıkta kalmış iyilerin üzerine her fırsatta yürümekte..bu aygıtın modern tüm imkanları da zulmüne kattığı düşünülürse işin ciddiyeti ortaya çıkmakta..
postmodern zamanların ise bu modern yapıyı iyice inceltip işe psikolojik imkanları da kattığı söylenebilir. ahlaki cürümler psikolojik şiddet post modern toplumun uzmanlık alanı..terörü tahrik ve provakasyonu toplumun her katmanına yaymış bir anlayışın terör sorunu ile uğraşıyor olması şaşırtıcı sayılmaz.
işte son gelinen noktada "herkes" adında birinin ahlaki anlayışı, dini yorumları ve toplumsal sistemi içinden çıkılmaz görünen sorunlarla dolu ve yaşanmaz denebilecek bir dünya ortaya çıkarmış bulunmakta.
buna karşı durmak ise ancak buğz etmek ve sabırla mümkün görünmekte.
Yorumlar
Yorum Gönder