bilmek ama inanmamak

insan evladı gerçekten anlaşılması zor bir mahluk. zira çoğumuz kendisine onca rahmet merhamet af anlayış ilim zaman akıl ve çeşitli meziyetler verilmesine rağmen düşünüp iman etmeyi aklının ucundan bile geçirmiyor. uğruna hayatını harcadığı şey ise azıcık bir menfaat ve zevkten başkası değil ve geri kalan yalnızlık mutsuzluk kir..bunu umursamıyor oluşu ise temel tercihi.

ahir zamanda ise bu tarihten bilindik hakikat şaşırtıcı boyutlarda zira yapılan tebliğ ve gösterilen merhamet mücize denebilecek düzeyde. bu tebliğin akabinde gelen inkarsa ister istemez şaşırtıcı boyutlarda.

inkardan gelen bu cürretin hesabının ise ne zaman adalete varacağı ancak bekleyip görülesi bir durum.

sıkıntılı olan ise insanın hali pür melalinin öyle idare edilebilir konumdan bile çıkmış olması. yani artık iş içinden çıkılmaz hale geldiğinde adaletin tecellisi arzulanıp beklendiğinde işte yerle bir olan kavimlerin başına gelenin başımıza gelmeyeceğini söylemek yine inkardan neşet olabilir.

içimizden ashabı nardan olanlarımızın bu lakayıt şer arzusu dünyayı yaşanmaz hale getirdiğinde yani mühlet dolduğunda olacak olanın olması vakidir.

içinde zerre iman olanlarımıza kadar kurtulma ümidi ile beklemek imkansız hale geldiğinde ise gerçekten müslüman Hakkın yardımını umar. ve o yardım hiçbir zaman müslümanların üzerinden eksik olmamıştır.