hızlı kentleşme ve şehirleşememe

hızlı kentleşmenin köy ve kasabadan gelenlere ağır hızlı ve yoğun, sosyal kültürel ve siyasi psikolojik tecrübeler yaşattığı malum..hem yoğun insan ilişkileri hem imkan bolluğu ve bununla muhataplık hem bilgi ve olay akışındaki hızlanma kente göçmüş bireyleri şehirleşme konusunda bir aceleye meşakkate sürüklemekte..

bu durumda ortaya çıkan ise ya katılaşma yada laçkalaşma olarak çereyan etmekte yada her ikisi birden..yani sıkıntılar hucumettiğinde laçkalaşan rahat ortamlarda ise katılaşan bir tutumu yaygın olarak görmek mümkün..

bu ani ortam ve hava değişimi ortaya şehirleşememiş kentliler çıkarmakta..

maddi imkan bolluğu şımarmaya, insani ilişkilerin yoğunluğu gösterişe, bilgi ve olay akışı ise yine kibre ve entellektüel şişkinliğe sebep olmakta..

şehirleşme ise çok daha yavaş zamana yayılmış ve bir kültürü medeniyeti taşıyarak incelmiş bir durumu ifade etmekte..zira şehirli birey hem maddi imkan hem insan akışı hem bilgi ve olay yopunluğunu göğüsleyecek bunlar içinde kaybolmadan yol alabilecek donanıma kültüre psikolojiye zaman içinde sahip olmakta..bunun süresi ise yüzyılları bulmakta..

işte bu derin kültür ve yaşam inceliği hızlı ani olduğunda ve yoğun helede böyle bir kültüre sahip olmayanların karşısına birden çıktığında ortaya gerçekten üzücü manzaralar çıkmakta..

bu durumda ortaya katılaşma yani olan biteni sertlikle dışlama ya da olan bitene hücüm etme yada vurdumduymazlık laçkalık çıkmakta..

katılığı ise şehrin insan havuzu kısa sürede eritmekte ve ortada şımarık bir laçkalıktan başka birşey kalmamakta..bu şımarık laçkalığı şehirleşme yumuşama sanmaksa derin bir yanılgı..

edep adap ölçü mahiyetin güzelliği aşırılıktan kaçınma şehrin temel dinamikleri iken hızlı kentleşme görüntüyü kurtaran bir kültür ortaya çıkarmakta..

bundan kaçınmanın yegane yolu ise kibri ve laçkalığı bırakıp vakardan dikkatli olmaktan titiz davranmaktan geçiyor denebilir zira bu kente akışı yavaşlatmanın pek bir imkanı kalmış sayılmaz..