dünya

uğruna insanların bir ömür bir asır bazan asırlarca ve hala savaştıkları mefum..bu haliyle insani kaldığı dönemlerin sınırlı olduğu dünya..eşrefi mahlukat olmasına rağmen kendine hayvandan aşağı bir hayatı tercih etmiş insanların uğruna birbirlerini gerçekten "yediği" bir arena..

işte bu alana bu yüzyılda İslamın hakim olamaması demek dünyanın cehenneme dönmesi demek..yani insan bu kıvamda bırakılırsa post modern zamanların en estetik en sanatlı en kapsamlı cehennemini kurabilir..bu potansiyelin eritip merhamete adalete yer açmassak zulmün manen dibini görmüş insan evladı madden yani dünyevi manada da görmeye başlar..

şeytanı dünyadan kovmak durumundayız..ve peşindekileride terbiye etmek.

niye? çünkü iblisin ve peşindekilerin dünyada da gözü yok..yani salt kötülüğe odaklanmış bir azınlık..tüm olumsuzlukları bünyesine toplamış gerçek yada yüzde yüz düşmanlar..

işte dünya yekününün yüzde yirmisine tekabul ettiğini düşündüğüm bu topluluk manen ve maddeten egemenliğini tamemen yitirmesi geriye kalan yüzde seksenin konuşabilir yaşayabilir nefes alabilir hale gelmesine olanak demek..

aksi halde ki mümkün görünmüyor..çok kısa sürede insanlar maddetende kıyametlik hale gelirki bu halde iş bizden çıkar sura üfürülür kıyamet kopar..

burada kilit kelime "hakimiyet". yani hakim anlayışın ne olacağı sorusudur..ve islam önümüzdeki yüzyıllara hakim olmak durumunda..

işte "vahşi" dünyadan "medeni" dünyaya ancak o halde gerçekten geçebiliriz.